شاهین فیضی
وبلاگ شخصی شاهین فیضی
شاهین فیضی
وبلاگ شخصی شاهین فیضی
قابل لمسم...
• قابل لمسم ؛ خیالـــی نیستم !
• مثل باران ، احتمالی نیستم
• رهـــسپارم پا به پای قافله
• پایـــبند این حوالی نیستم
• عشــق میـــورزم به تصویر خودم
• دشمن آشفته حالی نیستم
• قصــد دارم سنگـــها را بشکنم
• کوزه ام ... اما سفالی نیستم
• زود رنــــجم دوستان ، من لایق ِ
• دیدن گلدان خالی نیستم
• خانه ای از عشق دارم ... امن ِ امن
• آنـــچنان هم لا ابالـــی نیستم !
دردانه...
دردانه
درد یعنی چو قناری به قفس خو بکنی
لاجرم در قفست ترک هیاهو بکنی
جگرت سوخته باشد ز تمنای کسی
بال بالی بزنی دست دلت رو بکنی
پیچ و تابی بخوری پای بکوبی به زمین
رقص پا ناله کنان شیوه ی باکو بکنی
زخم یعنی که بمیرد گل خندان لبت
از حیایت نتوانی خم ابرو بکنی
درد یعنی قفسی ... پنجره ای رو به افق
از پس میله نگاهی به فراسو بکنی
فرق دارد ز غم فاجعه ی رفتن عشق
به خدا رو بزنی یا به خدا رو بکنی
تا که مشغول شود فکر و حواس دگران
لب به آواز گشایی و تو جادو بکنی
درد یعنی من و اندیشه ی مردن ... به خدا
درد یعنی چو قناری به قفس خو بکنی
مرا مست کردی ...
مرا مست کردی
شرابی مگر ؟
گرفتی مرا
شعر نابی مگر ؟
گرفتم سراغ تو را از نسیم
گل نورس من
گلابی مگر ؟
رهاندی مرا از غم تشنگی
چه سبزم به یاد تو
آبی مگر ؟
زبرق نگاهت چنان کوه برف
دلم آب شد
آفتابی مگر ؟
تویی روشنی بخش شبهای من
گل نورس من
تو ماهی مگر؟
به سوی تو می آیم اما دریغ
مرا میفریبی
سرابی مگر
به انسان بودنت شک کن
گر مستضعفی دیدی
ولی از نان امروزت
به او چیزی نبخشیدی
به انسان بودنت شک کن
اگر چادر به سر داری
ولی از زیر آن چادر
به یک دیوانه خندیدی
به انسان بودنت شک کن
اگر قاری قرآنی
ولی در درکِ آیاتش
دچارِ شک و تردیدی
به انسان بودنت شک کن
اگر گفتی خدا ترسی
ولی از ترس اموالت
تمام شب نخوابیدی
به انسان بودنت شک کن
اگر هر ساله در حجّی
ولی از حال همنوعت
سوالی هم نپرسیدی
به انسان بودنت شک کن
اگر مرگِ کسی دیدی
ولی قدرِ سَر سوزن
ز جای خود نجنبیدی
به انسان بودنت شک کن